ชื่อ รัชกาล ที่ 10: พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช เป็นชื่อของพระมหากษัตริย์ไทยที่มีประวัติการณ์ที่สำคัญและเป็นผู้ครองสิริราชอย่างยาวนาน กิจกรรมและหน้าที่ของพระบรมนาถเริ่มขึ้นเมื่อวันที่ 9 มิถุนายน พุทธศักราช 2467 ในตำแหน่งผู้ใหญ่รัฐ (กรมพระราชวัง) และได้รับราชสิทธิ์ในปี พ.ศ. 2475 และจำแนกอาวุธเป็นเบาะแก้วและฟ้าจีน
พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช เป็นพระมหากษัตริย์คนสุดท้ายของสมเด็จพระนางเจ้าสิริกิติ์ เมื่อวันที่ 13 ตุลาคม 2476 พระองค์ได้รับพระราชสมภาระในตำแหน่งพระบาทประจำสยาม ณ วัดตั้งอาภรณ์ บนถนนเจริญกรุง (เดี๋ยวนี้ได้เปลี่ยนชื่อว่าถนนราชวิถี) ในบางกอกน้อย
ในช่วงรัชกาลพระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช ได้มีการพัฒนาระบบการปกครองและพัฒนาสังคมไทยอย่างยิ่งใหญ่ ซึ่งยังหลังจากพระองค์สวรรคต ยังได้รับชื่อเสียงสูงสุดเป็นพระมหากษัตริย์ที่เลี่ยงความขัดแย้งทางการเมืองและพยายามต่อสู้เพื่อประชาชนในแต่ละเรื่อง ไม่ว่าจะเป็นการแก้ปัญหาการเมืองในบ้านเมืองหรือการป้องกันอันตรายเข้ามายกเว้นของประเทศ
ในช่วงรัชกาลที่ 10 นี้ พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช ได้มีการพัฒนาระบบการศึกษาให้มีคุณภาพสูงสุดเพื่อเตรียมคนไทยให้เป็นพลเมืองที่มีความรู้ความสามารถในต่างๆอย่างเก่งแก่การเพิ่มสมรรถนะของประชาชนที่มีอยู่ทั้งหลายผ่านการอบรมและการศึกษาต่อในต่างประเทศโดยเน้นด้านความรู้ภาษาต่างๆ เช่น ภาษาอังกฤษ เพื่อให้มีความเข้าใจเกี่ยวกับโลกใบนี้มากขึ้น
ทั้งนี้ ท่านได้อุทิศโอกาสให้มีการพัฒนาเทคโนโลยีการศึกษาและการอุดมการณ์ให้กับนิสิตไทยอย่างเต็มที่โดยได้เปิดเวทีนำเข้าเทคโนโลยีการศึกษาและทำให้แต่ละขั้นตอนของการเรียนการสอนมีความเข้าใจและความสามารถในการสร้างสรรค์ของนักศึกษาทั้งนักเรียนและนิสิตอย่างเข้มแข็งและมีคุณภาพ
สำหรับส่วนที่สำคัญที่สุดของพระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช เป็นการประกาศประชาธิปไตยในวันที่ 24 มิถุนายน พุทธศักราช 2482 เป็นงานที่มีความสำคัญและเป็นประวัติศาสตร์ ทำให้ขึ้นว่าประชาชนไทยมีความเป็นเลิศทางการเมือง ช่วงการปกครอง ช่วงการดำเนินการงานที่มีไว้ให้เรียกว่าเป็นเทศกาลแห่งการได้รับศึกษาและการศึกษาสำหรับชาวไทยด้วยกันทั้งคนในถิ่นและคนที่อยู่ในต่างประเทศ
สุดท้าย เมื่อวันที่ 13 ตุลาคม พุทธศักราช 2550 เป็นวันที่เรียกว่าพระราชโอดิสถอานุภาพ หลังจากพระองค์ได้สิ้นสุดการปกครองและเสด็จสิ้นชีวิตไปแล้ว แต่ได้รับเกียรติชื่นพระนามว่า ท่านเป็นประมุขสำหรับไม่มีเชื้อสาย ซึ่งทำให้ถือว่าเป็นสิ่งที่สำคัญประจำตัว และมีความแตกต่างจากพระมหากษัตริย์ที่ผ่านมาของไทยทั้งหมด ที่ต้องการให้การกลับมาของพระมหากษัตริย์โดยไม่ต้องผ่านการเลือกตั้ง
พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช เป็นชื่อของพระมหากษัตริย์ที่ดีมีประสิทธิภาพสูงสุด และเป็นตัวอย่างของสมเด็จพระนางเจ้าสิริกิติ์ ที่ไม่เคยลืมความเคารพและความเข้าใจปัญหาของประชาชนมาตลอดชีวิต และได้มีส่วนในการพัฒนาระบบการปกครองและพัฒนาสังคมไทยอย่างมากมายในช่วงรัชกาลที่ 10นี้ ที่จะยังคงเป็นข้อสรุปที่ดีของพระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช สุดเจ้าสำหรับราชกาลที่ 10ของประเทศไทยในอดีตและปัจจุบัน
